منظر پساصنعتی، میراث یا متروکه؟ بررسی موردی : کوره های آجرپزی

نواحی صنعتی که روزگاری بخش مهمی از زندگی انسان­ بود، اکنون رها شده­ است. کوره­های آجرپزی نمونه­ای از مناظر پساصنعتی خاص ایران است که هم اکنون به دلیل معضلات متعدد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی محکوم به نابودی است. حال آنکه این سایت ها به عنوان منظری میراثی­ـ­ صنعتی دارای ارزش است. با توجه به تراکم بالای شهری، این نواحی، موقعیتی ممتاز برای ایجاد منظر چندعملکردی و پویا در سطح کلان شهر تهران محسوب می شود. چرایی حفظ یا تخریب سایت کوره­های آجرپزی، سؤال محوری این پژوهش را تشکیل می­دهد. بازتولید گونة جدیدی از منظر که علاوه بر محل گذراندن اوقات فراغت، غنا بخش هویت و خاطرات صنعتی گذشته نیز باشد، چشم انداز ارائه شده برای سایت­ متروک و زوال یافته کوره­های آجرپزی است. در واقع، منظر با دخالت در این سایت­های به ظاهر فاقد ارزش و بازگرداندن آنها به جامعه و شهر، به خلق ارزشی جدید می­پردازد که شکل دهندة رفتاری نو در جامعه است.